Pomimo tego, że diagnostyka prenatalna budzi szerokie kontrowersje, liczba kobiet, które decydują się przeprowadzić rekomendowane testy, stale rośnie. Najpopularniejsze mity przekonują, że badania prenatalne są niebezpieczne dla nienarodzonego dziecka. Jak jest naprawdę?

Kto powinien wykonać badania prenatalne?

Badania prenatalne są adresowane do wszystkich kobiet, które spodziewają się dziecka, szczególnie jednak rekomenduje się je mamom po 35 roku życia. Dzieje się tak dlatego, że wraz z wiekiem matki rośnie prawdopodobieństwo wystąpienia u dziecka wad chromosomalnych. Wśród pozostałych wskazań do wykonania badań prenatalnych wymienia się nieprawidłowy wynik badania USG lub innych badań przeprowadzonych w czasie trwania ciąży, obecność chorób genetycznych w rodzinie lub aberracja chromosomowa u jednego z rodziców. 

Wpływ badań prenatalnych na przebieg ciąży. Czy badania prenatalne są bezpieczne?

Pytanie o bezpieczeństwo badań prenatalnych pojawia się stosunkowo często. Nie ma w tym nic dziwnego – przyszła mama nie chce zakłócić przebiegu ciąży. Ostateczna odpowiedź będzie zależała od rodzaju przeprowadzonej diagnostyki, a ta, zgodnie z przyjętą klasyfikacją, może być inwazyjna lub nieinwazyjna. O ryzyku poronienia (wciąż bardzo niskim) można mówić w sytuacji przeprowadzenia badań o charakterze inwazyjnym. Pozostałe badania (badania nieinwazyjne) nie mają żadnego wpływu na zdrowie matki i nienarodzonego dziecka i nie niosą za sobą ryzyka poronienia. 

Które badania prenatalne są bezpieczne?

Szeroka oferta badań prenatalnych nieinwazyjnych pozwala zaplanować kompleksową diagnostykę płodu, pozostającą bez wpływu na zdrowie matki i nienarodzonego dziecka. Wśród nich należy wymienić badanie USG (I i II trymestru) i testy oparte na analizie próbki krwi żylnej matki – test PAPP-A, wykonywany razem z USG I trymestru i test Harmony.

Czy warto wykonać podstawowe i dodatkowe nieinwazyjne badania prenatalne? 

Pełne badanie prenatalne I trymestru, obejmujące USG genetyczne i test PAPP-A należy przeprowadzić pomiędzy 11 a 14 tygodniem ciąży, nieco wcześniej, bo już od 10 tygodnia ciąży wykonuje się test Harmony. Pomimo zaplanowanej diagnostyki prenatalnej, badania rekomendowane przez lekarzy ginekologów warto poprzedzić analizą wolnego DNA płodu, krążącego w krwi żylnej matki. Za ostateczny argument przemawiający za koniecznością przeprowadzenia testu Harmony uważa się wyraźnie mniejszą ilość wyników fałszywie dodatnich, w porównaniu z tradycyjnym badaniem I trymestru.